Geschreven door:
Marianne Meijerhof
Hoi allemaal,
Mijn missie is om mijn uiterste best te doen om jezelf (weer) met jezelf te verbinden. Zodat jij weet wie je bent. Wat je kwaliteiten zijn. Waar je grenzen liggen en wat je valkuilen zijn. Daardoor kun en durf je keuzes te maken voor nu en in de toekomst.
Jong geleerd is oud gedaan. We willen allemaal dat onze kinderen niet verdrinken, dus we leren ze zwemmen. We willen dat ze fietsen leren, dus we bouwen zijwieltjes aan hun fiets. We willen dat ze sporten, dus ze gaan op voetbal, paardrijden, korfbal, hockey. We proberen er zoveel mogelijk groente en fruit in te stoppen, zodat ze leren alles te eten en ze te leren dat dat gezond is. En we hopen dat ze als volwassene een goede baan vinden, dus we stimuleren ze met bijles, met huiswerk, praten met de meester en de juffen en helpen ze bij hun studiekeuze. We leren ze verstandig met geld om gaan. Beginnen met zakgeld, kleedgeld, vertellen het belang van een goed inkomen. Sturen aan op vakantiewerk en een bijbaan.
Fysiek is alles in orde. Cognitief halen we eruit wat er in zit. Ach, en die faalangst: dat komt wel goed. Zelfvertrouwen? Dat komt later wel. Slecht slapen: is een periode. Eigen grenzen bewaken: hm... leert ie vanzelf. En trouwens: we moeten ons toch allemaal aanpassen? De wereld draait tenslotte niet om zijn of haar kleine ikke.
We helpen onze kinderen waar we kunnen. Maar helpen we ook als het kind er om vraagt? Of hebben we het dan te druk? Luisteren we naar ons kind? Echt luisteren en niet met een halve blik op de telefoon, de tv of mail? Zien we ons kind? En dan echt zien? Wat doen we als ons kind zich niet thuis voelt op school, gepest wordt of een pester is. Faalangst heeft, onzeker is. Zichzelf lelijk vindt of zichzelf stom vindt. Zichzelf te dik vindt. Als ons kind dat al tegen ons zegt, wat doe jij dan als ouder?
Wat doe jij dan als ouder?
Liefs Marianne
Wilt u nog meer blogberichten lezen? Ga dan naar de pagina Nieuws.